به نقل از «مهر»

ماجرای ساخت «چراغ گاز»/تئاتری که بعد از فوت کارگردان به صحنه رسید

تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۱۲۲۸۶

به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «چراغ گاز» از جمله آثار تئاتری سال ۱۴۰۳ است که از ۲۲ فروردین و در عمارت ارغوان روی صحنه رفته است. نکته قابل تامل و در عین تاثربرانگیز اجرای «چراغ گاز» این است که در تبلیغات و سایت فروش بلیت نمایش، مقابل نام ثمین اکبری مترجم و کارگردان اثر از واژه «مرحوم» استفاده شده است.

سعید مهدیان دستیار کارگردان و از بازیگران نمایش «چراغ گاز» درباره این وضعیت و شرایطی که نمایش برای تولید تجربه کرد، به خبرنگار مهر گفت: با ثمین اکبری هم‌دوره تحصیلی و هم‌گروهی بودیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ضمن داشتن رابطه دوستی، ثمین اکبری در نمایش «کورها» از گروه هنری «بینا» به عنوان مترجم و بازیگر حضور داشت. بعد از پایان اجرای «کورها»، ثمین ابراز تمایل کرد که ترجمه و کارگردانی نمایش «چراغ گاز» را بر عهده بگیرد. بنده به عنوان دستیار ثمین اکبری در کار حضور داشتم و از اواخر شهریور سال ۱۴۰۲ تولید و تمرین نمایش «چراغ گاز» را آغاز کردیم و این تمرین‌ها ادامه داشت تا اینکه در روز ۱۰ دی سال گذشته، ثمین اکبری بر اثر ایست قلبی فوت کرد.

وی یادآور شد: با درگذشت ثمین اکبری کل اعضای گروه حدود ۲ هفته در شوک بودیم ولی تصمیم گرفتیم مسیری را که ثمین خیلی دوست داشت و با آن خیلی ذوق می‌کرد، ادامه دهیم. گروهی دست به دست هم دادیم تا کار را ادامه دهیم. من به عنوان دستیار، دیگر اعضای گروه و حتی دوستان ثمین اکبری تمام تلاش خود را کردیم تا نمایش «چراغ گاز» به سرانجام برسد.

مهدیان درباره چالش‌هایی که گروه با آن‌ها برای تولید نمایش «چراغ گاز» بعد از درگذشت ثمین اکبری مواجه بود، اظهار کرد: روزهای بسیار سختی را سپری کردیم. ما تمرین کرده بودیم و نوبت اجرایی سالن را هم داشتیم که ثمین فوت کرد. هنوز طراحی صحنه و لباس انجام نشده بود و فقط ۲ ماه تا زمان اجرا فرصت داشتیم. تمام گروه به همراه دوستان ثمین، کار طراحی‌های صحنه و لباس و اجرای دکور نمایش را بر عهده گرفتیم و خوشبختانه تا زمان شروع اجرا، انجام شد.

وی اظهار کرد: تلاش کردیم تمام فکرهایی را که ثمین اکبری برای اجرای «چراغ گاز» داشت، پیاده کنیم. به عنوان دستیار دفتر کارگردانی وی را در اختیار داشتم. اساس کار ما تفکرات ثمین اکبری بود و بنده هم با تجربه خودم و همچین استفاده از تجربیات گروه، کار را شکل دادم.

دستیار کارگردان نمایش «چراغ گاز» با بیان اینکه شیوه اجرایی این اثر سوررئال است، درباره ویژگی‌های اجرای این نمایش توضیح داد: ما در نمایش «چراغ گاز» طراحی صحنه و دکوری خوب و صحنه متحرکی داریم. همچنین به لحاظ ایده اجرایی، خط زمانی داریم و از ابتدا تا انتهای نمایش زمان قطع نمی‌شود. خوشبختانه نظر مخاطبان هم طی اجراهایی که سپری کردیم، مثبت بوده است.

مهدیان درباره چالش‌های اقتصادی گروه برای تولید نمایش «چراغ گاز»، تاکید کرد: از لحاظ مالی به شدت در فشار بودیم. ما گروهی این کار را انجام دادیم و مستقل هستیم. حامی کار خودمان بودیم و تمام هزینه‌ها را خودمان متقبل شده‌ایم که برای طراحی صحنه و لباس هزینه‌ها سنگین بود.

وی در پایان با اشاره به اینکه «چراغ گاز» تا ۷ اردیبهشت روی صحنه است، درباره احتمال تمدید اجرا گفت: اینکه بتوانیم اجرای نمایش را تمدید کنیم یا نه به استقبال مخاطبان بستگی دارد.

در خلاصه نمایش «چراغ گاز» چنین آمده است: «جولیا شخصیت اصلی نمایش پدر مقروضی دارد که وی به یکی از پولدارترین آدم‌های شهر قول ازدواج با دخترش را می‌دهد. فرناندو آدم پولدار و متشخصی به نظر می‌آید ولی به مرور مشخص می‌شود که فرناندو با بازی‌های روانی قصد دارد جولیا را تحت کنترل خود بگیرد و ... .»

حانیه زمائینی، سعید مهدیان، سوگول کریمی، کیمیا بیدار، ناهید محبی، علیرضا اختری، محسن اکبری بازیگران این اثر نمایشی هستند که ساعت ۱۹:۱۰ اجرا می‌شود.

کد خبر 6075969 فریبرز دارایی

منبع: مهر

کلیدواژه: تماشاخانه ارغوان هنرمندان تئاتر بازیگر تئاتر تئاتر ایران تئاتر ایران هنرمندان تئاتر کارگردان تئاتر شهید سید مرتضی آوینی بازیگر تئاتر فیلم کوتاه عید سعید فطر بنیاد فرهنگی هنری رودکی شبکه دو سیما فیلم سینمایی هفته هنر انقلاب اسلامی برنامه تلویزیونی جشنواره فیلم کن فرانسیس فورد کاپولا چراغ گاز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۱۲۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نونزدهمین مراسم «شب کارگردان» برگزار شد/ آرزوی نویدمحمدزاده چه بود؟

نوزدهمین مراسم «شب کارگردان» انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران و آئین نکوداشت اکبر زنجانپور، عصر امروز نهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

حمود دولت‌آبادی، فریبرز گلبن، اسماعیل خلج، اصغر همت، ایرج راد، حبیب رضایی، مسعود دلخواه، مهدی میامی، کاظم هژیرآزاد، مجید امرایی، محسن بهرامی، از حاضران در این مراسم بودند‌.

در ابتدای این مراسم شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان تئاتر گفت: امروز روز تولد استاد حمید سمندریان است. خاطرات فراوانی با نام بردن از حمید سمندریان به عنوان نشانه و تلنگر در ذهن ما ایجاد می‌شود. هیچ لحظه‌ای در تئاتر ایران ایشان از ذهن ما فراموش نمی‌شود.

وی ادامه داد: انجمن با مرور ملاک‌های مختلف در طول سال به این نتیجه رسید که مدالیوم و نشان عالی خود را به استاد اکبر زنجانپور چهره تأثیرگذار تئاتر ایران اهدا کند. انجمن به دلایل حمایتی قصد دارد به خاطر منش فکری و کاری‌شان از ژاله علو، علیرضا کوشک‌جلالی و علی شمس نیز قدردانی کند.

وی افزود: خوشحال و خرسندیم که با سختی در کنار دوستان‌مان ایستادیم و هیچ تحمیلی را نپذیرفتیم و با استقلال و به پشتوانه بزرگان تئاتر پیش می‌رویم. تئاتر عرصه نقد، تحلیل و حقانیت است.

گیل‌آبادی بیان کرد: سال قبل مدالیوم انجمن به آتیلا پسیانی اهدا شد که دیگر در میان‌مان نیست. یادش را گرامی می‌داریم.

سپس تصاویری از مراسم هجدهمین «شب کارگردان» و سخنان زنده‌یاد آتیلا پسیانی نمایش داده شد‌.

در ادامه احسان حاجی‌پور دبیر مراسم متن لوح قدردانی از علی شمس را قرائت کرد و سپس با حضور صدرالدین زاهد از علی شمس قدردانی شد.

علی شمس روی سن آمد و گفت: ممنونم که انجمن به یاد من بود. من حرفی نمی‌زنم که جشن امشب به حاشیه نرود. امیدوارم مسیر چرخ روزگار به شکل دیگری بچرخد که هر کدام از ما تئاتر مدنظر خود را روی صحنه ببریم و هیچ رنج و عذابی گریبان‌مان را نگیرد.

در ادامه آرش دادگر عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر روی صحنه رفت و ضمن قرابت متن لوح قدردانی علیرضا کوشک‌جلالی گفت: یک سال پیش تماس تلفنی داشتم و کارگردان بزرگی با من تماس گرفت. از لقب استاد برای او استفاده کردم ولی او گفت که از واژه استاد استفاده نکن. علیرضا کوشک جلالی برای من همچنان استاد است و اعتبار بین‌المللی به تئاتر ایران داده است.

سپس پیام صوتی ژاله علو برای حاضران در مراسم پخش شد. وی در ابتدای این پیام از اینکه به دلیل کسالت نتوانسته در جمع حضور پیدا کند، عذرخواهی کرد.

وی در ادامه پیام خود یادآور شد: هنر والای تئاتر برای من ارزشمند بوده و با اشتیاق تمام کار هنر را دنبال کردم. من کار تئاتر را از ۱۳۲۷ در تئاتر تهران شروع کردم. سپس در تئاتر فردوسی و پس از آن در تئاتر فرهنگ به ایفای نقش پرداختم.

وی به ذکر نام کارگردان‌ها و نمایش‌هایی که همکاری داشت پرداخت و یادآور شد: در ادامه در سینما و رادیو نیز فعال شدم.

علو تاکید کرد: فکر می‌کنم بزرگترین ارزش برای هر هنرمندی این است که نتیجه کار‌های خود را توسط مردم ببیند. خوشحالم کار‌هایی کردم که همچنان بین مردم به نیکی از آن یاد می‌شود و خوشحالم کار‌هایی کردم که مردم از آنها راضی هستند.

در ادامه اصغر همت لوح قدردانی از کوشک‌جلالی را به وی اهدا کرد.

سپس محمد رحمانیان روی صحنه حضور پیدا کرد و بخشی از نمایش رادیویی «روز‌های رادیو» را که اشاره‌ای به ژاله علو و رقیه چهره‌آزاد داشت، خواند.

وی خطاب به کوشک‌جلالی گفت: حضور تو برای تئاتر ایران مانند یک معجزه است، بمانی برای‌مان.

سپس متن لوح قدردانی از ژاله علو را قرائت کرد و ایرج راد به نمایندگی از ژاله علو لوح و نشان مدنظر را دریافت کرد.

در این بخش از مراسم، هایده حائری خطاب به حاضران در مراسم گفت: من از مردم قدردانی می‌کنم که قدر هنرمندان‌شان را می‌دانند و در این مراسم حضور پیدا کردند. هنرمندان تلاش می‌کنند با فعالیت‌های خود هنر را پیش ببرند گرچه همه چیز بر علیه‌شان است.

حائری در ادامه به طنز بیان کرد: حیف است که جایزه ژاله علو عزیز را ۲ آقا بگیرند، به همین دلیل آمدم و جایزه ژاله علو عزیز را می‌گیرم.

در این بخش از مراسم تصاویری از گفت‌وگوی محمد رحمانیان با اکبر زنجانپور پخش شد که طی آن زنجانپور به ذکر خاطراتی از نحوه حضور خود در عرصه بازیگری و تجربه همکاری با حمید سمندریان و جمیله شیخی پرداخت.

سپس محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و یادی از مهدی فتحی به عنوان دوست مشترک خود و زنجانپور کرد و گفت: روزی مهدی به اکبر گفت کسانی که هنر کار نمی‌کنند چه می‌کنند؟ من در عجب بودم از افقی که پیش روی این ۲ عزیز شکل گرفته است. اکبر سعی کرده که همیشه هنر بورزد ولی موانع خیلی وقت‌ها اجازه نداده است. این اجتماع به نشانه دوستی و ارادت به هنرمندان تئاتر تشکیل شده و بسیار گرامی است.

وی یادآور شد: لازم نیست که حتماً چیزی بشود. همین که سرپا هستید و همین شب‌ها را برپا می‌کنید یعنی شدن. امیدوارم همیشه پاینده باشید.

سپس محمد رحمانیان مجدداً روی صحنه رفت و گفت: اولین بار استاد را در «آتش بدون دود» و سپس در کار‌های تلویزیونی دیدم. بعد از آن تماشای نمایش «همه پسران من» به کارگردانی اکبر زنجانپور باعث شد بفهمم که در زندگی به جای درستی رسیده‌ام. کار درخشانی بود که لحظه‌لحظه‌اش کلاس درس بود.

وی خطاب به زنجانپور تاکید کرد: از صمیم قلبم خیلی از شما متشکرم آقای زنجانپور.

سپس تصاویری از نمایش «چشم اندازی از پل» به کارگردانی حمید سمندریان در سال ۱۳۵۱ پخش شد که اکبر زنجانپور در جوانی خود در آن به ایفای نقش پرداخته بود.

در ادامه مسعود دلخواه نیز روی صحنه رفت و گفت: اکبر زنجانپور مثل هیچ کسی نیست؛ بازیگر و کارگردانی توانا و از همه مهمتر انسانی شریف و دوست‌داشتنی است.

وی تاکید کرد: اکبر زنجانپور بودن ساده نیست و دشوار است، از این رو صحبت کردن درباره او هم دشوار است.

دلخواه یادآور شد: وقتی نمایش «سیزوئه بانسی مرده است» با کارگردانی رکن‌الدین خسروی را دیدم، بازی اکبر زنجانپور حیرت‌زده‌ام کرد.

وی تصریح کرد: حق اکبر زنجانپور این است که جایزه‌ای به نام وی به بازیگران تئاتر اهدا شود.

نوید محمدزاده دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: وقتی قرار باشد درباره استاد صحبت کنم، خجالت می‌کشم. خیلی دوست‌تان دارم. امیدوارم قسمت باشد تا روی صحنه با شما نفس بکشم و قسمت باشد روی صحنه تئاتر از شما یاد بگیرم.

سپس شهرام گیل‌آبادی مجدداً روی صحنه رفت و عنوان کرد: در بیش از ۳۰ سالی که در رادیو بودم، صدای رامین فرزاد از گوشم خارج نمی‌شود که ته مانده غذا‌ها را به گربه‌ها می‌داد و برای‌شان «هملت» می‌خواند. سعادت این را داشتم که تجربه حضور در خدمت بزرگان را داشته باشم. مهدی فتحی روبه‌روی دیوار می‌ایستاد و دیالوگ‌های خود را مرور می‌کرد. ما با حکمت‌های مختلف از جمله آموزش در رادیو مواجه بودیم.

وی یادآور شد: دیدن حرکات معلم بزرگی، چون اکبر زنجانپور درس‌های بزرگی برای من داشت. چیزی که از این نسل بزرگ عاید من شد این بود که نظم توسعه فکری، دانایی و درایت، سکوت را به همراه می‌آورد. استاد زنجانپور با اندیشه و آثار خود عالم دیگران را ارتقا داد. اکبر زنجانپور در عالم هنر از آبرو‌های زمین است.

در ادامه پرویز ممنون روی صحنه حضور پیدا کرد و گفت: من از خاطرات هنرجویی و دانشجویی اکبر می‌گویم. اولین بار که دعوت شدم برای تدریس در دانشگاه، نمایشی را از بهمن فرسی دیدم و اکبر زنجانپور نقش اصلی را بازی می‌کرد. مونولوگی طولانی داشت و من تحت تأثیر صدا و بیان اکبر زنجانپور قرار گرفتم.

وی یادآور شد: اکبر از جمله ۴ نفری بود که در دانشگاه به آنها عشق می‌ورزیدم و آخری آذر فخر بود که رفت. من و اکبر اختلاف سنی زیادی نداشتم.

ممنون تاکید کرد: زنجانپور بدون شعار کار می‌کرد. فردی با شخصیت بود که برای هم حرمت قائل بودیم. اکبر همیشه محترم و بسیار جدی بود.

اکبر زنجانپور در ادامه و در میان تشویق همگان روی صحنه رفت و گفت: این تعریف‌ها مسؤولیت آدم را زیاد می‌کند، اینکه هنر و نخ مرتبط هنر یعنی مخاطب را جدی بگیریم. ما تلاش می‌کنیم تا ارتباط نانوشته و ناگفته را در تئاتر ایجاد کنیم.

وی تاکید کرد: وظیفه ما هنرمندان تئاتر این است که تصویری که دیده نمی‌شود بسازیم و آنچه شنیدنی نیست بشنویم و به مخاطب ارائه دهیم. زمانی به این مهم می‌رسیم که کمتر حرف بزنیم.

زنجانپور تصریح کرد: هنریک ایبسن می‌گوید قوی‌ترین انسان کسی است که تنهاترین است. بگردیم و تنهایی‌های خود را پیدا کنیم.

در پایان این مراسم گیل‌آبادی متن لوح قدردانی از زنجانپور را قرائت کرد و نکوداشت اکبر زنجانپور با حضور محمود دولت‌آبادی، محمد رحمانیان، پرویز ممنون، ایرج راد، اسماعیل خلج و چند تن از چهره‌های هنری برگزار شد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر